📅22 września 1936 roku, dekretem Prezydenta o służbie pracy młodzieży utworzono Junackie Hufce Pracy. Określono w nim, że "służba pracy młodzieży jest zaszczytną służbą dla Narodu i Państwa, a polega na wykonywaniu pracy fizycznej dla potrzeb obrony Państwa lub jego interesów gospodarczych" (art. 1). Pierwsze takie drużyny utworzono w okresie wielkiego kryzysu gospodarczego wiosną 1932 r. na Śląsku, aby zapewnić pracę bezrobotnej młodzieży. Utworzono warsztaty, w których wdrażano idee spółdzielczości. W ramach samokształcenia i dokształcania udostępniano im zbiory biblioteczne, zapewniano prenumeratę czasopism, organizowano wycieczki i obchody uroczystości państwowych. W JHP realizowano programy przysposobienia wojskowego i oświatowo - kulturalne. Wojsko chciało pozyskać osoby przygotowane już w okresie przedpoborowym w tzw. specjalnościach deficytowych, np. do późniejszej służby w jednostkach pancernych. Jednocześnie walczono ze zjawiskiem bezrobocia wśród młodzieży. Wydajność pracy fizycznej junaków oceniano bardzo wysoko (junakodnie - tak określano jeden dzień pracy junaka przebywającego w terenie). W pierwszym roku pracy wyposażenie sprzętowe drużyn składało się z łopat i taczek wyprodukowanych w junackich zakładach w Wolborzu i Grodnie. Junaków wychowywano w kulcie Józefa Piłsudskiego. Bardzo uroczyście obchodzono rocznice śmierci marszałka. JHP były szczególną organizacją stworzoną dla młodzieży w celu wychowania państwowego, przygotowania wojskowego i zawodowego, często szansą na uzupełnienie wykształcenia.